Xalq artisti, rejissor, aktyor Şeyx Əbdül Mahmudbəyov televiziya çıxışlarının birində bildirib ki, “evi olmayanların ailə həyatı qurması düzgün deyil”. Xalq artistinin bu fikiri cəmiyyətdə birmənalı qarşılanmayıb. Bəziləri onun haqlı, bəziləri də haqsız olduğunu bildirib.
Əslində Əbdül Mahmudbəyov bu fikirləri altında nəyi izah etmək estəyib? Rejissor Qaynarinfo-ya müsahibəsində bildirib ki, yeni ailə quran cütlüklərin tez bir zamanda boşanması sosial problemlərdən qaynaqlanır.
– Bəli demişəm. Ölkədə baş verən faciələri görürəm. Bütün bunların hər biri sosial problemlərdən qaynaqlanır. Qısa zamanda bəh-bəhlə qurulan ailələr dağılır. Bacı-bacı, qardaş da qardaşla razılaşıb iki cavanı evləndirib atırlar cəmiyyət adlı əjdahanın ağzına. Əjdaha da bunları bir göz qırpımında udur. Əvvəl xalqın adət-ənənəsi vardı, min illərdir ki, biz onlarla birgə addımlayırıq. İki gənci evləndirəndə bütün qohum-əqraba bir yerə yığılıb qıza çehiz hazırlayardı. Hərə gücü çatan bir cehiz verirdi ki, bu gənc yeni qurduğu ailə həyatna ehtiyac içərisində başlamasın. Qab-qacaq, yorğan-döşək hədiyyə verərdilər. Həm cəmiyyət, həm də doğmalar əllərindən gələn dəstəyi verirdi ki, yeni qurulan ailə xöşbəxt yaşasın, bir yerdə problemlərin öhdəsindən gəlsinlər. Amma indi belə şey yoxdur, indi evlələnlərin böyük əksəriyyətinin evi yoxdur, yeni qurulan ailə həyata özgənin evindən başlayır.
– Deyirsiniz, yeni ailə həyatı quran cütlük yaşamaq üçün kirayə mənzilə getməsin?
– Yox, olmaz… İndikilər küçədə, internetdə tanış olurlar. Bu gün Bakıda 2 milyona yaxın rayonlardan gələn vətəndaşlarımız var. Hərəsinin qolunda iki-üç uşaq. Çoxu da qohumdurlar, ailələri onları evləndirib, problemlə üzləşən kimi kişi, yaxud da qadın ailəni atıb çıxıb gəlib şəhərə. Nəticədə cəmiyyətdə başıpozuqluq yaranıb. Milli adət-ənənəmizə qarşı acınacaqlı cinayətkar münasibəti formalaşıb. Ən dəhşətlisi odur ki, evi, maddi təminatı və ailə həyatı qurmağa hazır olmayan, sosial problemi başından aşanlar cəmiyyətdə çoxluq təşkil edir. Bəla da burdan başlayır. Mən həmişə demişəm, indi də deyirəm, sevib ailə həyatı qurmaq lazım deyil.
– Bəs, ailə həyatını kim və necə qurmalıdır?
– Ağılla düşünüb evlənmək lazımdır. Sevgi ilə evlənənlərin axırı olmur. Bu olur “Leyli və Məcnun” dastanı. Sevmək havadır, sən bu ailəni saxlamağa hazır deyilsənsə, təminatını verə bilmirsənsə, o sevgi yarı yolda qırılacaq. Söhbət uzun bir ailə həyatından, incə bir yoldan gedir. Dünyaya yeni uşaqlar gələcək, onların tərbiyəsi var, cəmiyyətdə formalaşması var. Dünyaya gələn uşaq cəmiyyət üçün formalaşmalıdır. Uşaq evləri, yetimxanalar ağzına kimi uşaqla doludur. Dəhşətdir, yol-iriz, körpünün altı, vağzal – hara baxırsan, uşaq və anadır. İnsanlar yaşaya, dolana bilmir. Yaşamağa hazır olmayan insanlar cəmiyyət üçün yetim, təhlükəli insan istehsal edir. Başsız, yiyəsiz uşaqlar cəmiyyəti necə idarə edər? Bunun acı nəticəsi bizim sosial problemlərimizdir. Bizim “bunlar çox uşaq doğurlar ki, hokumətdən uşaq pulu alsınlar” deyə parlamentdə çıxış edən deputatlarımız var. Faciədir, dəhşətdir… Dünyanın bütün ölkələrində bu genofond məsələsini həll etmək üçün əldən-ayaqdan gedirlər. Dövlətdən pul ayırırlar, ev, şərait verirlər ki, genofond bərpa olunsun. Bu saat dünya genofond, intelektual səviyyə üstündə qurulub. Amma bizim deputatın dediklərinə baxın. Belə bir cəmiyyətdə saxta sevgi adı altında cavanları evləndirib tankın altına atmaq olmaz. Bunun nəticəsi dağılan ailələr və yetim uşaqlar, başsız qalan qadınlardır. Biz cəmiyyətimizə, gələcəyimizə sahib durmalıyıq. Azərbaycan zəngin ölkədir, imkanı var. Biz yeni qurulan ailələri mənzillə təmin etməliyik.
– Necə?
– Bakıda milyonlarla boş qalan mənzil var. Bu barədə o vaxtlar açıqlama da verilib. Dövlətdən oğurlanan pullarla tikilən evləri boş qoymaq olmaz. Onların statistikası aparılsın və verilsin gənc ailələrə. Ünvanı bəlli olmayan millətin axirəti də bəlli olmaz. İnsanlar da normal həyat yaşasın. Evi-eşiyi olmayan birinin eşq adı altında evlənməsi xalqın, millətin, dövlətin faciəsidir, vəssalam. Bu, xalqın və dövlətin problemidir. Hər şey dövlət səviyyəsində həll olunmalıdı. Eşqlə, məhəbbətlə ailə həyatı qurub, cəmiyyəti idarə eləmək mümkün deyil. Eşq ikinci dərəcəli məsələdir. Etibardı, inamdı məhəbbət. Məsələn, mən günəmuzd işləyirəm və 400 manat pul alıram. Belə bir vəziyyətdə ailə qururam və kirayədə qalıram. Bakıda 200 manatdan aşağı kirayə ev yoxdur. Özü də padvallarda… Yaxşı, bunun 200 manatın kirayəyə verdin, 100 manatı da kommunal xərclərə, bəs nə ilə dolanacaq bu bir-birini sevən aşiqlər? İstənilən ilahi məhəbbət belə, bu problemin qarşısında sönür. Borclar yığılır, verə bilməyəndə ev yiyəsi səni evdən bayıra atır. Getməyə evin, yeməyə yeməyin olmayanda nə edəcəksən? Nə qədər dözmək olar. Eşq, məhəbbətini də sosial problemlər əlindən alır. Mən bunu ona görə demişəm ki, cəmiyyət öz övladlarına sahib durmalıdır. Bu gün biz bunu görmürük. Ehtiyacdan atılan uçaqların sayı-hesabı yoxdur. O uşaqlar bizim gələcəyimizdir. Belə bir yetim uşaq cəmiyyətə gələcəkdə nə verəcək?..
